
Άνθρωποι. Αν το δεις ρεαλιστικά, σύνθετες ενώσεις άνθρακα. Αν το δεις ρομαντικά, μοναδικές ψυχές με όνειρα, φιλοδοξίες, χαρές και λύπες. Γονείς ή μη, οι άνθρωποι κουβαλούν ιστορίες. Κάθε άνθρωπος φυλάει μέσα του μια μοναδική ιστορία που αξίζει να ειπωθεί. Πώς όμως να τη πει αυτήν την ιστορία; Πού να βρει τις λέξεις να την ντύσει και πώς να την εκφράσει; Αν καταφέρει να σε ξαφνιάσει, να σε εκπλήξει, να σε πάει ένα βήμα παραπέρα στο δρόμο της φαντασίας, δημιουργεί κάτι μαγικό. Θα τολμούσε κανείς να πει ότι είναι ίσως κάτι όπως η τέχνη;
Αν σκεφτούμε ότι το blogging δανείζεται δύο πολύ ισχυρές μορφές τέχνης, τη συγγραφή και τη φωτογραφία, τότε ίσως να μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας ταπεινός μακρινός συγγενής αυτών. Κι επειδή παρθενογένεση στην τέχνη δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στα ιστολόγια. Όλοι εμείς που αλληλεπιδρούμε καθημερινά στον αχανές κυβερνοχώρο, αναζητώντας τη δημιουργικότητα, την έμπνευση ή απλά κάτι που θα μας κάνει να γελάσουμε, γνωρίζουμε καλά τη δύναμη των blog. Και δηλαδή, τι; Μπορούν τα ιστολόγια να σου αλλάξουν τη ζωή;
Κάποτε όταν ήμουν μικρή (και τριανταφυλλένια) διάβασα τον Μικρό Πρίγκιπα και ταξίδεψα σε μακρινούς πλανήτες. Όταν αργότερα διάβασα την Τζέιν Έιρ μεταμορφώθηκα σε μικρό κορίτσι που ζει σε ορφανοτροφείο και διαβάζοντας τον Γέρο και τη θάλασσα βρέθηκα κι εγώ σε μια βάρκα να προσπαθώ να πιάσω το μεγαλύτερο ψάρι του κόσμου. Διαβάζοντας πολλές σελίδες κι άλλων βιβλίων, κάθε φορά που γύριζα μια σελίδα, οι τυπωμένες λέξεις ξεπετάγονταν για να φυτέψουν ιδέες στην καρδιά και το μυαλό. Και θα σας πω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό από την Ιδέα. Γιατί η Ιδέα είναι ένας σπόρος, ίσως μικρός, ίσως στην αρχή ταπεινός, που όμως περιμένει να ανθίσει. Περιμένει τη δική της Άνοιξη. Κι όταν ανθίσει και θεριέψει, τότε διεκδικεί τη θέση της στον κόσμο. Αποκαλύπτεται και μεταμορφώνεται σε Δράση.
Αν και ο Κοέλιο δεν είναι ο αγαπημένος μου, πραγματικά το σύμπαν συνωμότησε για να παρακολουθήσω τις Ψηφιακές Γειτονιές. Με κάλεσαν από τη δουλειά, πληρώνοντας μου και τα εισιτήρια για να με εκπαιδεύσουν στη διαχείριση ενός online shop. Βλέποντας την πορεία της ζωής μου και τις επιλογές μου, πώς το ένα φέρνει το άλλο και αναζητώντας υποσυνείδητα να βρω μια σχέση έτσι ώστε όλα να αποκτήσουν μια σημασία, θα πω: τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Όποια γνώση κερδίζεις, ποτέ δεν χάνεται, κάπου θα την αξιοποιήσεις. Αν δεν διαχειριζόμουν το WordPress δεν θα καταλάβαινα τόσο εύκολα το Joomla. Και να πώς το blogging με βοήθησε και στη δουλειά μου. Τώρα η όλη μου επαφή με τα ιστολόγια, μου έχει φυτέψει ένα άλλο σποράκι περιέργειας. Την περιέργεια για τη φωτογραφία. Θέλω να αγοράσω μια καλή φωτογραφική και να αρχίσω να πειραματίζομαι. Πράγμα που τελικά ίσως ποτέ να μην είχα κάνει, αν δεν είχα ξεκινήσει να γράφω. Κι αυτό το θεωρώ σημαντικό. Θεωρώ ότι προχωρώ. Ότι δεν μένω στάσιμη.
Κάνω και μια αναδρομή, τι έγινε τον τελευταίο χρόνο που γράφω, πώς με επηρέασε αυτό στη ψυχολογία μου και κυρίως τι πήρα από το blogging. Θα πω ότι πήρα πάρα πολλά πράγματα. Αν δεν ξεκινήσετε να γράφετε, δεν μπορείτε να το καταλάβετε εις βάθος. Λένε ότι η στιγμή που πατάς το κουμπί της Δημοσίευσης είναι μαγική. Όντως είναι. Ξαφνικά η ιδέα σου φεύγει από εσένα και τριγυρνά εκεί έξω, ψάχνοντας εύφορο έδαφος να κατοικήσει και να ριζώσει. Κι ενώ παλαιότερα ήταν τόσο δύσκολο να βρεις εκδότη για τις ιδέες σου (όχι ότι σήμερα είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, με την κρίση που κυριαρχεί στην αγορά του βιβλίου) ξαφνικά η ιδέα σου βγάζει φτερά.
Κι έρχομαι στα λόγια της αγαπημένης Κατερίνας και της καταπληκτικής ομιλίας της στις Ψηφιακές Γειτονιές. Οι ιδέες βγάζουν φτερά και πετούν μακριά. Έστειλα:

Και πήρα:

Όταν δίνεις, παίρνεις. Ίσως να μην πάρεις όλα αυτά που ονειρεύεσαι, όμως σκέψου: το ταξίδι έχει σημασία. Χάρηκα τόσο πολύ που τελικά κατάφερα να βρεθώ κοντά σας. Σας εύχομαι μια όμορφη και δημιουργική μέρα και εις το επανιδείν…

Αγγελική, πραγματικά λυπόμαστε που δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε περισσότερο μαζί σου! Ήταν όμως μόνο η αρχή! Μην ανησυχείς για το φόρεμα…. άλλωστε έκανες την διαφορά, μπορούσαμε να σε ξεχωρίσουμε μέσα στο πλήθος… και όχι με την κακή έννοια!!! Η αλήθεια είναι ότι είχαμε τόσους ανθρώπους να δούμε και να μιλήσουμε που κάποια στιγμή χάνεις την μπάλα. Ωστόσο η αίσθηση που μας έμεινε είναι τόσο γλυκιά που δεν θα μπορούσε να μας μείνει στεναχώρια. Την επόμενη φορά λοιπόν θα πούμε ακόμα περισσότερα. Καλή εβδομάδα. Kathy and Callie by Anthomeli
Καλή εβδομάδα, κορίτσια! Χάρηκα κι εγώ πάρα πολύ που σας γνώρισα. Να έχετε μια όμορφη μέρα.
Οι κοπελιές από τη χώρα του Ιορδάνη είναι πάντα σικ και κομψές, άσε τα σιόπατα για μας τις κομπιουτερούδες πολυτεχνίτισσες 🙂 Χάρηκα για τη γνωριμία, θα τα λέμε και ηλεκτρονικά, βεβαίως-βεβαίως 😉
Εγώ θέλω να γίνω σαν και σας τις κομπιουτερούδες γιατί θέλω την ομορφιά που έχετε. Την ομορφιά της γνώσης! Σε φιλώ κοπελιά!
Όπως τα λες είναι! Μα, το blogging δεν είναι μια μορφή σύγχρονης συγγραφής; Η έμπνευση μας δηλαδή!
Σε φιλώ και χάρηκα πολύ που σε γνώρισα έστω και στο τέλος!
Κι εγώ χάρηκα Βέρα μου πάρα πολύ! Χαίρομαι τώρα που θα σε διαβάζω και πίσω από τις γραμμές θα έχω και εικόνα!
Μα ναι ναι ναι σε είδα αλλά δεν γνωριστήκαμε, τι κρίμα! Είναι όμως σαν να μιλήσαμε! Έλαβες καταπληκτικό μήνυμα στη σαΐτα!
Λίτσα, μίλησα με την αδερφή σου αλλά εσύ μου ξέφυγες! Στην τελευταία φωτογράφιση ήσουν ακριβώς μπροστά μου, αλλά εκείνη τη στιγμή ποζάραμε και μετά πάλι απομακρύνθηκες και σε έχασα! Την επόμενη φορά. Πολλά φιλιά.
Τυχερούλα….με εσένα συνομωτούσε το σύμπαν και δεν με άκουγε ( δες στο FB μου τι έγραφα εκείνη την ημέρα ) .Είδα πολλά μέσω live streaming. Πάντα έτσι τυχερή να είσαι και ελπίζω στο επόμενο να πετάμε παρέα.
Υ.Γ Ήσουν μια κούκλα με το πράσινο σου φόρεμα !!!!
Φιλάκια και καλημέρα….
Τι πάθατε καλέ; Όσο για τον Κοέλιο είναι σαν το Τζόκερ… αν σου κάτσει! Όμως θα κανονίσουμε για καφέ, έτσι; Φιλιά
[…] έγινα μάνα: Τα περάσαμε όμορφα […]
Αχ, κι εγώ σε είδα, αλλά δεν γνωριστήκαμε! Τι κρίμα! Δεν πειράζει την επόμενη φορά!
Να έχεις μια όμορφη μέρα και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!
Γεια σου Φλώρα! Ανταποδίδω τις ευχές και όπως είπαμε του ραντεβού του χρόνου με περισσότερες συζητήσεις και χαμόγελα!
Σου πήγαινε πολύ πάντως το φόρεμα 🙂
Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα. Θα τα λέμε συχνά!
Γεια σου Μαριάννα! Του χρόνου που το μωράκι σου θα είναι μεγαλύτερο, περιμένω να δω τι φορεματάκι θα διαλέξεις! Φιλιά
χαχαχαχα πράγματι!!!
Δεν ξέρεις πώς περιμένω να τελειώσουν οι θηλασμοί ώστε να μπορέσω ν βάλω φορεματάκι! Το έχω ήδη αγοράσει και κάθεται με τα καρτελάκια στη ντουλάπα. Άντε, του χρόνου να ξαναβρεθούμε να με καμαρώσετε :))
Καλησπέρα καλώς σε βρήκα!
Είδα την ανάρτησή σου από τα κορίτσια του Ανθομέλι, περιέγραψες με εξαιρετικό τρόπο την χθεσινή υπέροχη μέρα..!Σε είδα αλλά δεν έτυχε να μιλήσουμε! Καλή συνέχεια με δύναμη και αισιοδοξία!
Κατερίνα
από http://positive-thinking-greece.blogspot.gr
Γεια σου Κατερίνα! Κρατάμε και με σένα μια υπόσχεση να μιλήσουμε την επόμενη φορά!
Γκρρρρ.. δηλαδή μόνο εμείς δεν γνωριστήκαμε; Α στο καλό! Κρίμα 🙁
Δεν ξέρω πού μου ήσουν κρυμμένη εσύ… Θα σε βρω την επόμενη φορά! I promise!
Καλησπέρα Ελένη! Η συμπατριώτισσα εδώ. Πράγματι τα περάσαμε όμορφα και πράγματι το σύμπαν συνωμοτεί. Αν θες πέρνα και απο το FauxBilicious να διαβάσεις και τη δική μου εμπειρία απο το συνέδριο. Ελπίζω να τα πούμε σύντομα απο κοντά μιας και είμαστε κοντά.
Υπέροχα τα κοσμήματα σου! Απλά υπέροχα! Όσοι διαβάζετε, επισκεφτείτε το blog της!
Εγώ γιατί ντράπηκα να έρθω να σου μιλήσω;;;;; Το φόρεμα πολύ ωραίο, αλλά θαυμάζω την αντοχή σου με τα τακούνια όλη μέρα! Εγώ θα τα είχα πετάξει και θα κυκλοφορούσα ξυπόλητη!
Γιατί Μαρία μου δεν μου μίλησες; Μην νομίζεις ότι ήρθε κανείς από μόνος του να μιλήσει σε μένα. Κυρίως εγώ έκανα την πρώτη κίνηση, δυστυχώς. Να μιλάμε, βρε παιδιά! Τσάμπα είναι! Φιλιά.
Να το πω κι αυτό. Πράγματι ήσουν από τους λίγους π μιλούσες ανοιχτά και εγκάρδια σε όλους. Σε χάρηκα πάρα πολύ. Από εσένα πήρα κι εγώ θάρρος και πλησίασα κάποιους ανθρώπους διότι είμαι πολύ ντροπαλή. Σε ευχαριστώ για αυτό!
Ελένη, χάρηκα πολύ που σε γνώρισα! Ξαφνικά όλες οι Κρητικιές μια παρέα και πίναμε καφέ!! Πολύ μου άρεσε αυτό!
Ελπίζω να σε ξανά δω σύντομα!
Αγγέλα μου κι εγώ χάρηκα που σε γνώρισα και θέλω να σου πω ότι μου έκανε εντύπωση η ευγένεια σου! Μακάρι να βρεθούμε ξανά κι από κοντά. Φιλιά
Xάρηκα τόσο πολύ που σε συνάντησα κι από κοντά!!
Εύχομαι να έχουμε την ευκαιρία σύντομα να ξανασυναντηθουμε και να τα μιλήσουμε περισσότερη ώρα!!!
Να είσαι καλά!!!
Φιλιά!! 🙂
Κι εγώ χάρηκα πολύ γιατί ήθελα να σε γνωρίσω! Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις και είμαι σίγουρη ότι το σύμπαν θα συνωμοτήσει ξανά για να τα πούμε!
Αααα και εγώ σε είδα αλλά δεν σου μίλησα …
Καλέ και εσύ Κρητικάκι;;;
Ααα εγώ με σόπατα ήμουν που λέμε και στην Ιεράπετρα
Γεια σου δασκάλα! Σε είδα προς το τέλος, αλλά είχαν αδειάσει οι μπαταρίες! Όμως σε απόλαυσα στο πάνελ! Φιλιά στην όμορφη Ιεράπετρα!